Tedarik zincirleri, beslenme alışkanlıklarımızı ideolojik olarak kökünden değiştirmeye odaklanıyor. Kimyasal tarımın çevreyi tahrip ettiğini ve yüksek oranda işlenmiş gıdaların bizi şişmanlatıp hasta ettiğini artık bilmeyen yok. Ama aralıklı oruçtan GDO’lu mısıra, çocuklarımıza glütensiz besin vermemiz gerektiğinden şarküteri gıdalarındaki kanserojen nitratlara kadar, kafalar da oldukça karışık. Sağlıkla ilgili daha çok bilinçlenip okudukça hiçbir şey yiyemez hale geliyoruz. Adeta biz sağlıklı beslenmeye çalıştıkça daha da başarısız oluyoruz.

Gelin, konuyu en başından, beslenme kültürünün ilk patlak verdiği noktadan alalım. Bu konuda, son zamanlarda oldukça çok kitap çıktı. Dediğim gibi; okudukça, konu hakkında bilinçlendikçe beslenme derya denizinde daha çok boğuluyor gibiyiz. Amerikalı ödüllü yemek yazarı ve gazeteci Bee Wilson’ın 2019 yılında yayımlanan “The Way We Eat Now” adlı kitabı, daha iyi beslenmeye çalışsak da ne kadar başarısız olduğumuzun detaylı bir özeti gibi. Yediklerimizin miktarından çok, muhteviyatının önemine dikkat çeken Wilson; iklim değişikliği, biyoçeşitliliğin azalması, tarımsal-endüstriyel gıda kompleksinin küresel yükselişiyle beslenmemizdeki ve yeme alışkanlıklarımızdaki değişiklikler arasında bağlar kurup yediklerimiz üzerine bizi düşündürüyor.