“Sadece Kendimle Mutluyum” başlıklı otoportrelerinden oluşan bir sergi yaptın. Bu Dilan’ı Dilan yapan unsurların bir manifestosu muydu?

Ne güzel bir soru bu! Kendimden yola çıkarak, kendimi aracı ederek toplumsal bir gözlemimi sanatım ile tasvir edebilmek benim için önemliydi, başarabildiğimde ise rahatlatıcıydı. Risk vardı elbette, çektiğim fotoğrafları sergilemek yerine, kendimi ve hayatımı sergiledim neticede. Lakin ilgi görmesi, ziyaretçilerin çözemediği hislerini o sergi alanında bulması çok değerliydi. Tüm bunları bir bütünde değerlendirdiğimizde beni ben yapan unsurların manifestosu tamamlanmış oldu.