**"Gencinden orta yaşlısına kadar birçok insan, şu dönemde yalnız. Herkes çift olmak istiyor ama kimse çift değil. Beynimizin, zihnimizin çok

fazla bulandığı bir dönemdeyiz. Önümüzde çok fazla veri var. O verilerin arasında kaybolup gerçek hayatı atlıyor olabiliriz.”**

Kendinizden başka hiçbir şeyin sorumluluğunu artık almanıza gerek kalmadığında, yaşayacağınız hafifliği bir hayal edin. Hatice Aslan, işte tam da hayatının öyle bir döneminde. “Kendimi daha özgür hissettiğim, yolun keyifli olduğu zamandayım. Gerçi her yolculuk, benim için çok keyifliydi ama bunda şöyle bir güzellik var, artık kaygılar yok. Çocuk büyütme, evlilik, kariyerim, işim, aşkım... Hatta anne ile babaya olan görevlerimiz vardı. Onları da güzel yolcu ettik. Bunun gibi şeylerin hepsi tamamlanmış durumda, şükürler olsun ki. Bu yolculuğun geri kalanında, şimdi tek başına olmanın ferahlığını yaşıyorum.” Aslında kariyerine yeni yeni adım attığı dönemde, anne oluyor Hatice Aslan ve o zaman kariyer odaklı değil, aile odaklı bir hayatı tercih ettiğinden bahsediyor. “Ben o zaman, çok kariyer telaşında değildim açıkçası. İşimi yapmaya çalışıyordum doğru bir şekilde, elimden geldiğince. Çünkü öğrendiğim bir meslek vardı elimde. Oyunculuk bir meslektir ve onu da en iyi şekilde, hocalarımın öğrettiklerinin ışığında yapmaya çalıştım daima. Bir kariyer hedefim yoktu. Aile benim için birinci plandaydı. O yüzden evlendim, o yüzden çocuk yapmak kısmet oldu. Kendiliğinden olan bir şeydi. Biraz önce yolculuktan bahsettim ya, bir şeye kilitlenip onu hedef haline getirmenin doğru olmadığını biliyorum artık. İşimi yapa yapa, aşımı pişire pişire devam ettim yoluma.” “Bahar” dizisinden yola çıkarak merak ediyorum, acaba Hatice Aslan da hiç sıfırdan hayatını değiştirdi mi diye. Verdiği yanıt ise değişime her an açık olduğunu kanıtlar nitelikte. “Değişimin çok keyifli bir şey olduğunu görüyorum. Zaten sabit kalan ne var yeryüzünde? Hiçbir şey. Demek ki, biz de sabit kalmıyoruz. Sabit kalmaya çalışmak, hayata direnmek oluyor. Direnmeden, o doğanın içerisinde devam ettiğimiz zaman hayat çok güzel.” “Show must go on” anlarını da, tıpkı değişim gibi kaçınılmaz buluyor ve bunu sadece işiyle sınırlandırmıyor. “Birçok kere bu tür an yaşadım. Bu, büyüklerini kaybettiğin zaman da yaşadığın bir şey aslında. Sadece sahnede değil, hayat böyle. Hayatın kendisi zaten ‘show must go on’ olduğu için daima devam. Yani deprem de olsa, kötü haberler de duysak, başımıza bir şey de gelse, sağlam bir şekilde, bir kaplan gücüyle hayata devam edeceğiz tabii ki.”