Childfree
35 yaşlarında yalnız bir kadın gördüğünüzde ne düşünüyorsunuz? Ya da 40’lı yaşlarda çocuksuz bir çift gördüğünüzde, “Çocukları olmuyor” diye mi düşünüyorsunuz? Belki de sadece dünyayı çok küçük bir yerden görüyorsunuz. Bencil değil, eksik değil, sorumsuz değiller. Sadece anne değiller.

Müzisyen John Lennon, oğlu Julian’la birlikte Weybridge’deki evlerinde, 1968. Getty Images

Getty Images
- TEXT Sinem Dönmez
Dünyaya bir insan getirmenin sorumluluğunu almak; onu büyürken, bir yetişkine dönüşürken izlemek, beslemek, bir insanın hayatta attığı ilk adımı, yediği ilk lokmayı görmek... Bunlar kimilerine göre hoş şeyler. Kimileri içinse ne kadar uzak, o kadar iyi.
Orna Donath, “Annelikten Pişman Olmak” kitabının girişinde, “Pişman olacaksın! Çocuk doğurmadığın için pişman olacaksın!” yazar. Bu sözler, kendisinin gönüllü çocuksuzlara dair yaptığı bir araştırmada anne olmak istemeyen istisnasız herkesin duyduğu sözlerdir.
Giriş yapın
İçeriklerimizi okumak için giriş yapın