“Hayatın ironisi, uçları törpülemeden seni bırakmaması. Sen bir duyguyu sivrilttikçe, hayat oraya törpülemen için deneyimler gönderiyor.”

Serkan Çayoğlu’nu gördüğünüzde her bakımdan ne kadar kusursuz olduğunu düşünüyorsunuz. Kaşı gözü, fiziği derken sonra bunun sadece dış görünüşü ile alakalı olmadığını, hali tavrının da on numara olduğunu fark ediyorsunuz. Yetmiyor, yıllardır süren harika bir ilişkisi olduğu ve mutlu bir evlilik yaşadığını görüyorsunuz. Kariyerinde de başarılı olunca, ortaya masal prensi gibi bir şey çıkıyor. Galiba masal uyarlamaları yapsaydık, Prince Charming kesinlikle o olurdu. O bu düz karakteri oynamak ister miydi bilmiyoruz çünkü, “Ben mizaç ve yetiştirilme tarzı olarak hep netlik seven ve gördüğümün arkasındaki ile çok ilgilenmeyen bir adamdım, oyunculuğa başlayana kadar. Ama hayatta hiçbir şey ve hiç kimse maalesef o kadar net değil, zaten hayat da öyle bir şey değil. Empati yeteneğinizin gelişimi ve oyunculuğunuzun sınırları arasındaki ilişki, artık benim gözümde doğru orantılı. Empati ve merak duygusuyla baktığınız her şeyin açısı değişiyor, büyüyor ve doğal olarak detaylar canlanıyor. Bakan göz de gelişiyor ve hayatın her alanına taşıyorsunuz. İlişkiler, duygular, tavırlar hepsi dönüşüme giriyor temele merak ve empati koyduğunuzda” diyor.