“Ben dışarıdan daha fazla kuruntuya ve paranoyaya maruz kalıyorum. Bu arada çok paranoyağımdır. Her şeyin altında muhakkak bir şey ararım. Her şeye döner, bir daha bakarım.”

Bu sayı bir araya geldiğimiz en özgün insan, kesinlikle Esra Dermancıoğlu. Cesareti, renkli kişiliği ve kendiyle bir oyuncak bebek gibi oynaması, gerçek anlamda büyük bir ilham kaynağı oldu bize. Kendi bedenini, kişiliğini bir sanatçı gibi kullanıyor. Her zaman izlemekten zevk aldığım isimken, onu yaşamanın tarif edilmez olduğunu tahmin ediyorum. “Hudutsuz Sevda” dizisinde bambaşka bir kişiliğe, bambaşka bir ruha büründüğünü de gördüğüm için kendisine hayran kalıyorum. Kötü bir karakteri, üzerine oturttuğu şiveyle bambaşka bir hale getiriyor. Dediğim gibi, özgünlüğü aradığımız bu sayıda birlikte olduğumuz en özgün kişi Esra Dermancıoğlu. Bahsettiğim bütün bu sihrin yanında Esra, her sorumuza mantık çerçevesinde cevaplar veriyor. “Sence etrafımızda otantik bir şeyler kaldı mı?” diye sorduğumuzda, “Otantik hiçbir şey kalmadı bence. Bu, kültürle ilgili. Bazı ülkeler, o otantik tarafı daha fazla sahiplenmek istiyorlar. ‘Otantik’ denilince aslında ‘otantik nedir?’ onu belirlemek lazım. Binalardan mı bahsediyoruz, mimariden mi bahsediyoruz, yoksa insanlardan ve ilişkilerden mi? Yani söz konusu insanlarsa, otantik taraf biraz daha yok oldu diyebiliriz” diyor. Kendisi ise geçmişin bütün güzellikleriyle ilerleyerek devam ettiğini söylüyor.